11/5/09

Día das letras galegas 2009

Este 17 de maio, día das letras galegas, adícase á figura de Ramón Piñeiro (Láncara, Lugo, 1915-Santiago de Compostela, 1998).
Piñeiro, intelectual controvertido e non demasiado coñecido, ten unha importancia indiscutible na defensa da cultura galega durante o franquismo.
A súa obra escrita cínguese fundamentalmente ao ámbito ensaístico, reivindicando un ámbito formal descoñecido ata ese momento para o idioma galego.
Así, é autor de obras como:
-A lingoaxe i as lingoas (1907), discurso de ingreso na Real Academia Galega.
-Olladas no futuro (1974), recopilación de textos publicados previamente na revista Grial.
O máis destacado da súa obra é o traballo sobre a saudade, que recolle no libro Filosofía da saudade (1984). Tamén no campo da filosofía é autor de traducións ao galego, como por exemplo Da esencia da verdade, de H. Heidegger.
Non é, pois, un autor prolífico, pero os seus traballos son de gran trascendencia na normalización do galego, ao que engadiremos o valor sociolingüístico que supón facer ensaio filosófico en galego nese momento.
Se ben antes da guerra, estivo vencellado ao Partido Galeguista, durante o franquismo foi partidario da actividade cultural para galeguizar a sociedade, fronte á loita política.
Fundador da Editorial Galaxia en 1950, impulsora da recuperación cultural da posguerra, da que foi director literario, ademais promoveu a creación da revista Grial en 1903, co obxectivo de conectar a realidade galega coa cultura universal.
No ano 1967 ingresou na Real Academia Galega co discurso A lingoaxe i as lingoas e no ano 1983 convértese no primeiro presidente do Consello da Cultura Galega.
Así pois admirado ou cuestionado (incluso levouse a crítica da súa figura á literatura da man de Méndez Ferrín na súa novela Retorno a Tagen Ata), ocupa un lugar relevante na nosa cultura.

No hay comentarios: